Democratie of eenzijdige macht? MFK wil absolute meerderheid
20-03-2025 -
6 minuten leestijd
WILLEMSTAD – De verkiezingen op Curaçao naderen en de partij MFK lijkt af te stevenen op een grote overwinning. Journalist Dick Drayer besprak in het online-programma van Èxtra, Simplemente Antoniëta de politieke verhoudingen en voorspellingen op basis van recente peilingen. Uit onderzoek blijkt dat MFK een overweldigende voorsprong heeft, met naar schatting 67 procent van de stemmen. Vooral jonge kiezers tussen 18 en 39 jaar zouden massaal voor de partij kiezen. Dit kan MFK in een uitzonderlijk sterke positie brengen, mogelijk met een absolute meerderheid in het parlement.
Volgens Drayer is het belangrijk om te kijken naar het effect van restzetels op de verkiezingsuitslag. In 2021 kreeg MFK vier extra zetels via dit systeem, waardoor de partij in totaal op negen zetels kwam. Dit keer is de situatie anders: het aantal deelnemende partijen is gedaald van vijftien naar acht, wat de verdeling van restzetels kan beïnvloeden. “Als MFK een absolute meerderheid wil halen, moeten ze zes zetels op eigen kracht winnen, niet slechts twee,” benadrukt Drayer.
Uitzending terugzien? Klik hier.
De verwachting is dat er deze verkiezingen minder restzetels zijn dan in 2021. “Bij de verkiezingen van 2012, toen er ook acht partijen deelnamen, waren er slechts drie restzetels,” legt Drayer uit. “Vergelijk dat met de negen restzetels van de vorige verkiezing en je ziet hoe groot de uitdaging is voor MFK.” Volgens hem beseft de partij dit, maar kiest ze ervoor om de kiezer een overwinningsgevoel te geven. “Ze willen uitstralen dat ze hoe dan ook de winnaar zijn, want mensen willen zich graag bij de winnende partij aansluiten.”
De crisis van de oppositie
Waar MFK groeit, dreigt de oppositie juist terrein te verliezen. Drayer noemt de positie van de PAR zorgwekkend. De partij, die sinds 1995 onafgebroken in de Staten heeft gezeten, loopt volgens de peilingen het risico om geen enkele zetel te behalen. “Dat zou een historische dreun zijn,” aldus Drayer. PNP lijkt de enige oppositiepartij te zijn die sterker uit de strijd komt en wordt mogelijk de grootste tegenhanger van MFK in het parlement. Peilingen schatten dat PNP drie tot vier zetels kan halen. “Wie strategisch wil stemmen tegen MFK, komt waarschijnlijk bij PNP uit,” zegt Drayer. Drayer erkent dat dat paradoxaal klinkt, want beide partijen vormden het kabinet van Pisas. “Maar na de breuk van vorig jaar is de draad weer oppakken minder makkelijk dan het lijkt.

Een andere partij die mogelijk zetels haalt, is MAN-PIN. “Zij kunnen op twee zetels uitkomen, maar het binnenhalen van Suzy Römer kan hen schaden,” zegt Drayer. “Ze is een sterke vrouw, maar haar politiek is van vroeger. Mensen willen niet iemand die alleen maar zegt hoe het moet, ze willen dialoog.” Ook TPK wordt genoemd als partij met een kans op een zetel, al heeft deze partij een kleinere machtsbasis.
Kausa Promé, de partij van de Yu di Kòrsou Nobu, wordt door Drayer omschreven als een partij met een duidelijke ideologische lijn: een sterke rol voor de overheid en volledige onafhankelijkheid van Nederland. “Het is eigenlijk de enige partij met een uitgesproken ideologie,” stelt hij. Toch verwacht hij niet dat ze een zetel behalen. “De Curaçaose kiezer stemt niet op basis van ideologie. We stemmen op populariteit en zichtbaarheid van politici.”
Campagnevoering: populariteit boven inhoud
Volgens Drayer draait verkiezingen op Curaçao niet om inhoud, maar om imago. “MFK begrijpt als geen ander hoe je verkiezingen wint,” zegt hij. De partij zet sterk in op sociale media en massale evenementen met muziek en entertainment. “Kijk naar hun campagne-afsluiting: grote artiesten, dj’s, een enorm feest. En ergens aan het eind, als de alcohol rijkelijk heeft gevloeid is er ruimte voor een speeach van vijftien minuten.” De MFK-campagne heeft zich volledig gericht op het uitstralen van een overwinningsgevoel, stelt hij. “Ze laten de kiezer geloven dat ze al gewonnen hebben. Waarom zou je dan nog stemmen op een andere partij?”
Die strategie contrasteert met partijen als PAR en MAN-PIN, die hun focus legden op beleidsthema’s zoals belastinghervormingen en economische plannen. “PAR wil bijvoorbeeld de loonbelasting afschaffen en die inkomsten vervangen door indirecte belastingen,” zegt Drayer. “Maar dat is een moeilijk verhaal om te verkopen. Jonge mensen willen horen: jij mag je hele salaris houden. Niet: we verschuiven de belastingen.”
Minachting van debatten
Drayer benadrukt ook dat MFK nauwelijks heeft deelgenomen aan televisiedebatten. “Elke keer als er een debat is, is er iemand van MFK ‘ziek’,” merkt hij op. Dit gebeurde eergisteren bij een debat op TeleCuraçao, en eerder ook bij een debat dat journalisten onder leiding van Jeroen Pauw hadden georganiseerd. “Ze hebben het gevoel dat ze al gewonnen hebben en dat ze zich niet hoeven te verantwoorden. Dat lijkt op minachting van de kiezer.”
Hij hekelt bovendien de manier waarop de regering verkiezingscampagnes mengt met officiële overheidscommunicatie. “Je ziet dat de regering vlak voor de verkiezingen ineens wegen asfalteert en belastingvoordelen aankondigt,” zegt hij. “Deze week besloot minister Sylvania het vakantiegeld voor ambtenaren te verhogen. Een week voor de verkiezingen krijgen ze duizend gulden extra op hun rekening. Zelfs de vakbonden erkenden de campagne-politiek.”
De toekomst na de verkiezingen
De grote vraag is nu of MFK erin slaagt om elf zetels te halen en zonder coalitiepartner te regeren. “Zo’n absolute meerderheid is drie keer eerder voorgekomen in de geschiedenis van Curaçao,” zegt Drayer. “En alle drie keren leidde het tot de ondergang van de partij. Zonder tegenmacht komen interne ruzies en ego’s bovendrijven.”
Mocht MFK geen elf zetels halen, dan ligt een samenwerking met Kem en Miho Korsou voor de hand. “Dat zijn de natuurlijke bondgenoten,” zegt Drayer. “Voor de rest lijkt geen enkele partij met MFK te willen regeren, al zal het pluche enorm trekken na de stembusuitslag.” Als oppositiepartij zal PNP de grootste tegenkracht kunnen worden. “Maar het wordt spannend,” benadrukt Drayer. “We weten zaterdagochtend pas echt hoe de kaarten liggen.”
148