De minieme kans op leven van je dochter intact laten of kiezen voor haar beste vriendinnetje dat snel, heel snel, een donorhart nodig heeft? Die vraag en die in de kop boven dit artikel roepen waarschijnlijk heel wat op. Ga voor het (voor ouders eigenlijk onmogelijke) antwoord naar de bioscoop. Voor de Meisjes, wát een film.
Het is nu 28 jaar geleden dat regisseur Mike van Diem een Oscar in handen kreeg voor zijn bejubelde werk Karakter. Nu heeft hij wat Metro betreft met Voor de Meisjes weer een parel afgeleverd. Vanaf morgen draait het drama in de Nederlandse bioscopen. Metro zag hem maandagmorgen vroeg voor de Filmrecensie van de Week, niet echt een lekker tijdstip voor zo’n thriller die je bij de keel grijpt.
Ga ‘m vooral zelf ook zien, als je van goede, ongelooflijke verhalen houdt. En van sterke acteurs als de vier hoofdrolspelers: Thekla Reuten, Noortje Herlaar, Fedja van Huêt (fun fact: hij warmt in Voor de Meisjes koffie op in een magnetron) en de Vlaming Valentijn Dhaenens. Noortje Herlaar heeft zo haar filmjaar wel, met eerder Kind – over hoever je gaat met behandelingen van een nog ongeboren baby – en de actiefilm Wraak.
Het verhaal van Voor de Meisjes
We zullen uitleggen waar Voor de Meisjes over gaat, uiteraard zonder ‘meer’ weg te geven. Je ziet twee bevriende stellen die al jaren een vakantiehuis delen in de Oostenrijkse Alpen. Wanneer hun puberdochters Madelon en Elise (Rosa van Leeuwen en Fréderique van Baarsen) tijdens een gezamenlijke vakantie betrokken raken bij een ongeluk met een quad, brokkelt de ogenschijnlijke vriendschap – en ook de onderlinge relaties van de twee stellen – in rap tempo af. Al helemaal als blijkt dat één dochter in een diepe coma ligt, waaruit zij zonder ernstige hersenschade waarschijnlijk nooit meer wakker wordt, en de ander amper een schrammetje blijkt te hebben.
Maar dat verandert dramatisch. De tiener die er goed vanaf kwam, blijkt een donorhart nodig te hebben. En snel ook. Zij kan worden gered, maar alleen als het andere meisje, van dezelfde lengte en met dezelfde bloedgroep, wordt opgegeven. Wat begint als een moreel dilemma, ontaardt in een absurde strijd vol manipulaties en wanhopige acties. Want als het om je kind gaat, is alles toegestaan. Toch? We horen je als bioscoopganger al denken: álles voor je eigen kind! Maar ja…
Lykele Muus bedacht een verhaal als Voor de Meisjes
Mike van Diem schreef, naast de regie, het scenario voor Voor de Meisjes dus ook. Hij bedacht het beklemmende onderwerp niet zelf, maar baseerde zich op een boek van Lykele Muus, de acteur die je misschien uit de serie Dertigers kent. Zijn werk We doen wat we kunnen ging niet over de Alpen, maar over een drama met twee tienerdochters tijdens een vakantie aan zee.
De belangrijke vraag die in dit meesterwerk op het witte doek gesteld wordt: is er een verschil tussen Elise opgeven of Madelon redden? Of is dat eigenlijk precies hetzelfde? En als je die vraag al kunt beantwoorden: wat zouden de ouders doen als ze in elkaars schoenen stonden?
Ouders willen over zo’n vraag als die in Voor de Meisjes natuurlijk helemaal niet nadenken. Wát een dilemma en nogmaals, wát een film. En dat laatste is niet in de laatste plaats te danken aan het acteergeweld van ‘de vier’.
Beoordeling uit 5: 5
De volgende keer lees je in de Filmrecensie van de Week over Straf. Daarin zien we een muziekdocent (het lachertje de school) en een chantagespel van een totaal losgeslagen tiener.
Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.
