Opvoeden, hadden we er maar een handleiding voor. Het ouderschap gaat gepaard met zowel intense geluksmomenten als een hoop kopzorgen en dilemma’s. Daarom beantwoordt Sofie Vissers, hoofdredacteur van J/M Ouders en moeder van twee kinderen, wekelijks voor Metro een opvoedvraag van ouders.
Deze week de vraag van Stella (39): „Mijn man heeft een andere opvoedstijl dan ik, hoe gaan we hiermee om?”
Sofie schiet te hulp.
Opvoedvraag: ‘Mijn man heeft een andere opvoedstijl dan ik, hoe gaan we hiermee om?’
Beste Sofie,
Mijn man en ik hebben een goede relatie. Maar sinds wij kinderen (2 en 4) hebben, botst het ineens vaak tussen ons. Het gaat dan altijd over de opvoeding. Ik ben meer van de gentle parenting, daarmee bedoel ik opvoeden vanuit verbinding. Mij zul je niet snel horen roepen: „Nee, dat mag niet!” Maar ik zal eerder corrigeren vanuit positieve intenties. Dus niet: „Niet op je stoel staan!”, maar: „Zitten doe je op je billen!” Ik geloof dat je hiermee het empathisch vermogen van een kind ontwikkelt. Mijn man daarentegen is meer van de autoritaire opvoedstijl. Die roept wel dingen als: „Kappen nou!” En: „Omdat ik het zeg!”. Ik denk dat je hiermee het gedrag van kinderen ondermijnt en dat dat constante mopperen slecht is voor hun zelfbeeld. Mijn man zegt juist dat ze later in het echte leven ook boze mensen zullen tegenkomen, dus dat ze daar mee zullen moeten leren omgaan. Het blijft iedere keer weer een discussie en het loopt steeds vaker uit op ruzie. Hoe gaan we hiermee om?
Liefs,
Stellla
Het antwoord
„Verschillen in de opvoedstijlen komen in heel veel gezinnen voor, Stella. Wij kregen hier geregeld vragen over op onze redactie. Dat is ook logisch: jullie hebben allebei een andere opvoeding gehad, dus verschillende ervaringen en daarmee ook overtuigingen. Het wordt lastig als deze verschillen niet alleen in de opvoeding merkbaar zijn, maar ook tussen jullie in komen te staan.
Het beste wat je kunt doen, is hierover in gesprek gaan op een rustig moment, dus niet midden in een conflict. Probeer dat gesprek open en zonder oordeel te voeren. Pedagoog Esther Jongerius adviseerde een van onze lezeressen eerder: „Je zou bijvoorbeeld kunnen beginnen met: ‘Ik merk dat wij anders reageren op bepaalde situaties met onze kinderen en dat roept vragen bij me op’.”
Kernwaarden
Jongerius: „Vanuit daar kun je samen kijken naar jullie normen en waarden in je opvoedstijl: wat vinden jullie écht belangrijk om je kinderen mee te geven? Misschien willen jullie allebei dat ze respectvol met anderen omgaan, leren luisteren en zich veilig voelen. Als je ontdekt dat jullie kernwaarden grotendeels overeenkomen, wordt het makkelijker om verschillen in stijl te overbruggen.
Daarna kun je kijken naar de ‘uitvoering’ van het ouderschap. Leg uit waarom jij liever niet wilt straffen en benoem wat je wél doet. Vraag ook naar zijn beweegredenen. Soms helpt het om af te spreken in welke situaties jullie consequent dezelfde aanpak hanteren, en in welke situaties jullie het niet erg vinden als de kinderen verschil ervaren. Zolang de basis – de waarden, de regels en de liefde – gelijk is, kunnen kinderen prima omgaan met kleine verschillen in stijl.”
Realistische verwachtingen
Daarnaast geloof ik sterk in kennis over de ontwikkeling van kinderen. Als je realistische verwachtingen hebt van wat je kind op een bepaalde leeftijd kan, geeft dat minder frustratie en dus minder behoefte om te straffen. Dit kan ook jouw partner helpen om geduldiger te reageren.
Kortom: Zoek jullie gezamenlijke basis, wees open over je beweegredenen, accepteer dat er verschillen mogen zijn en blijf in gesprek. Zo voorkom je dat jullie discussies uitlopen op ruzies en leren jullie kinderen van beide stijlen, zonder dat het hun zelfbeeld schaadt. Geniet van jullie kinderen en hopelijk ook weer steeds meer van elkaar!”
Lees hier dé sleutel volgens oudercoach wanneer je partner een andere opvoedstijl heeft dan jij.
Benieuwd naar meer antwoorden op vragen over opvoeding? In deze stukken geven we ook advies:
- Sannes 16-jarige zoon kwam thuis met het nieuws dat hij een meisje, ook 16 jaar oud, zwanger heeft gemaakt. Wat nu?
- Rolien wil graag weer eens op date met haar man, maar de oppas heeft afgezegd. Kan zij haar dreumes en peuter alleen thuislaten?
- Jack (7), de zoon van Emma, heeft vaak geen zin om naar een feestje te gaan als hij uitgenodigd wordt. Moet ze hem dwingen toch te gaan?
- Wat als je volwassen kind niet helpt in het huishouden? Je moet toch samen de boel runnen én je kinderen wat verantwoordelijkheid bijbrengen. Hoe doe je dat?
Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.
