mama gaat op date
Pexels
In Mama gaat op date vertellen gescheiden moeders over hun onverwachte, ongemakkelijke en zinderende momenten van het daten na een gebroken relatie. Van rekeningen splitten tot hete vonken: deze avonturen bewijzen dat de zoektocht naar liefde leidt tot de meest heerlijke, maar ook merkwaardigste verhalen.
Deze week in Mama gaat op date het verhaal van Marit (39), die een pijnlijk gesprek had met haar date.
Tandarts
„Je hoort weleens dat liefde op onverwachte plekken opduikt, maar dat die plek voor mij de wachtruimte van de tandarts was? Dat had ik ook niet voorspeld. We raakten aan de praat omdat we allebei een tijdschrift van drie jaar oud lazen en elkaar tegelijk aankeken toen we op de zoveelste gênante rubriek stuitten. Hij lachte, ik lachte en er volgde een luchtig gesprek over tandartsangst, rare wachtkamerlectuur en de ongemakkelijkheid wanneer je met open mond ligt te knikken terwijl zo’n speekselzuiger je halve mond leegslurpt. Daarna wisselden we nummers uit. Gewoon, omdat het goed voelde.
Na een paar dagen appen, stelde hij een verrassende date voor: een audiowandeling in het bos. Geen diner, geen wijn, geen rekeningen splitten, maar gewoon lopen, luisteren en onderweg stoppen voor koffie uit een thermoskan. Behoorlijk kneuterig, maar ik was om.
IVF
Tijdens de date liep het gesprek vanzelf. We hadden het over zijn werk, mijn zoon, boeken en reizen. Zelf had hij geen kinderen, maar hij sprak liefdevol over zijn neefjes en nichtjes. Ik vertelde op mijn beurt weer openhartig dat mijn zoon er via IVF is gekomen na een zwaar en frustrerend traject. En dat zijn vader en ik inmiddels uit elkaar zijn, maar nog altijd liefdevol het co-ouderschap invullen.
Halverwege de wandeling werd mijn date stil, alsof hij een bom wilde droppen. En toen zei hij: ‘Ik vind je echt een leuke vrouw, maar ik moet eerlijk zijn: ik heb één grote wens. Ik wil nog een kind. Geen bonuskind, maar echt een kind van mezelf.’ Ik schrok van de serieuze toon, maar knikte. Vooral omdat ik voelde dat het belangrijk voor hem was om dit te zeggen.
Nog een date?
Hij vervolgde: ‘Ik voel echt een klik met jou. Maar ik weet ook: als jij geen kinderen (meer) wil, dan gaat dit niet werken. Dus, wat denk jij?’ En daar stond ik dan, in een zompig bos met een thermoskan koffie in mijn hand en een brok in m’n keel. Want het antwoord was simpel, maar pijnlijk. ‘Nee’, zei ik. ‘Ik wil niet nog een keer die medische molen in. Niet de prikken, de echo’s, de wachtweken, de hoop en de klap: het was echt slopend.’ Hij glimlachte, gaf me een knuffel en zei dat hij het begreep. En hoe gek ook: het laatste stuk liepen we heerlijk in stilte, zonder spanning en verwachtingen.
Een relatie is het dus nooit geworden, maar we hebben nog steeds contact. En inmiddels heeft hij zelfs een partner die, net als hij, ook graag een gezin wil. En ik? Ik ben nog steeds moeder van mijn ene grote wonder, en dat is genoeg.”
Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.
Benieuwd naar andere verhalen uit onze rubriek Mama gaat op date? Deze zijn favoriet bij onze lezers:
Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.
