date in rolstoel
Pexels
In Mama gaat op date vertellen gescheiden moeders over hun onverwachte, ongemakkelijke en zinderende momenten van het daten na een gebroken relatie. Van rekeningen splitten tot hete vonken: deze avonturen bewijzen dat de zoektocht naar liefde leidt tot de meest heerlijke, maar ook merkwaardigste verhalen.
Deze week in Mama gaat op date het verhaal van Lisa (37), die niet wist dat haar date in een rolstoel zat.
Karpers en gespierde torso’s
„Na mijn scheiding had ik allesbehalve zin in datingapps vol karpers, gespierde torso’s uit 2014 en bio’s waarin stond: ‘Ik zoek een leuke vrouw zonder drama.’ Ik was gewoon een beetje klaar met mannen: alles voelde moeizaam, nog voordat ik ze überhaupt één keer had gezien.
Tot ik op LinkedIn een bericht kreeg van iemand die ooit een grappige reactie onder een artikel van mij had geplaatst. We raakten aan de praat. Eerst over werk, toen over ouderschap en daarna over van alles en nog wat. En na een paar weken werd er zelfs een beetje geflirt en af en toe gebeld.
We stuurden elkaar nooit foto’s, op één wazige selfie met een kop koffie na, maar hij had een fijne stem aan de telefoon en er zat iets warms in zijn manier van praten. Dus toen hij voorstelde om een keer koffie te drinken in het park, zei ik meteen ja.
‘Verrassing’
Ik was er als eerste en wachtte op een bankje. Een paar minuten later zag ik hem aankomen. Zijn brede lach herkende ik van kilometers afstand, maar het viel me wel meteen op: hij zat in een rolstoel.
Eerlijk is eerlijk: ik was even van m’n stuk. Niet omdat hij in een rolstoel zat, maar omdat hij het niet één keer had genoemd. Hij zag dat ik schrok. ‘Verrassing, hè?’
Toch werd de sfeer meteen weer luchtig. Hij vertelde dat hij al sinds zijn 16e verlamd is na een auto-ongeluk. Hij moest alles opnieuw leren. Van tandenpoetsen tot het geduld opbrengen voor mensen die niet weten waar ze moeten kijken. Ik vroeg waarom hij het niet eerlijk had gezegd. Hij haalde z’n schouders op. ‘Als ik het vertel vóór een ontmoeting, krijg ik óf extreem medelijden óf ik hoor daarna niets meer. En dan weet ik niet of het aan de rolstoel lag of gewoon aan mij. Dus ik wacht liever tot ik echt tegenover iemand zit. Dan zie ik het meteen.’ Die eerlijkheid raakte me. Niets dramatisch, maar gewoon puur en echt.
Tweede date
We praatten lang. Over het ouderschap, hoe hij met zijn zoon naar het voetbalveld rolt, over zijn werk en zijn liefde voor slechte sciencefictionfilms. Het voelde totaal niet ongemakkelijk. Sterker nog: ik vergat na een tijdje gewoon dat hij in een rolstoel zat.
Later die avond appte hij: ‘Je rende in elk geval niet gillend weg, dat is al winst.’ Ik schreef terug: ‘Nee joh. Je hebt humor, zelfspot en dan zie je er ook nog goed uit. Die rolstoel zie ik als bonusaccessoire.’ En eerlijk? Zo voelde dat eigenlijk ook. Dus ja, die tweede date staat. En ik heb er zin in.”
Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.
Benieuwd naar andere verhalen uit onze rubriek Mama gaat op date? Deze zijn favoriet bij onze lezers:
Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.
